Wyniki badań dotyczące skuteczności szwu przezbrzusznego (TAC) – dowody naukowe
Poniżej przedstawiono podsumowanie kilku badań naukowych potwierdzających skuteczność szwu przezbrzusznego (TAC) w leczeniu niewydolności cieśniowo-szyjkowej.
Analizy oparte na dużych grupach pacjentek wykazały, że szew przezbrzuszny znacząco zwiększa szanse na donoszenie ciąży oraz poprawia przeżywalność noworodków. W licznych badaniach odnotowano, że po zastosowaniu TAC wiek ciążowy przy porodzie wzrasta średnio o kilkanaście tygodni w porównaniu z wcześniejszymi ciążami, a odsetek porodów przed 34. tygodniem ulega istotnemu zmniejszeniu.
Ponadto wyniki wskazują, że skuteczność szwu przezbrzusznego jest wysoka niezależnie od wskazań do zabiegu, długości szyjki macicy przed interwencją czy dodatkowego leczenia progesteronem. Także ciąże mnogie leczone metodą TAC wykazują korzystne efekty donoszenia.
Podsumowując, szew przezbrzuszny jest potwierdzonym w licznych badaniach skutecznym i bezpiecznym rozwiązaniem dla kobiet z ciężką niewydolnością szyjkową, u których inne metody leczenia zawodzą lub są niewykonalne.
Praca prof. dr hab. Grzegorza Krasomskiego dotyczy oceny skuteczności szwu przezbrzusznego (transabdominal cerclage – TAC) u pacjentek z ciężką niewydolnością cieśniowo-szyjkową, u których wcześniejsze leczenie szwem pochwowym nie zapobiegło poronieniom ani przedwczesnym porodom. W takich przypadkach tradycyjny szew pochwowy często okazuje się nieskuteczny. Szew przezbrzuszny uznawany jest obecnie za najskuteczniejszą metodę leczenia tej grupy pacjentek.
W latach 2001–2010 szew przezbrzuszny został założony 36 kobietom, które wcześniej wielokrotnie traciły ciążę. U 19 pacjentek uzyskano urodzenie zdrowych noworodków, natomiast 5 pacjentek w momencie analizy znajdowało się w ciąży poniżej 32. tygodnia.
Na podstawie obserwacji stwierdzono, że zastosowanie szwu przezbrzusznego pozwala na donoszenie ciąży i urodzenie zdrowego dziecka w ponad 90% przypadków. Metoda ta zasługuje na szersze zastosowanie i popularyzację w praktyce klinicznej.
Badania zespołu naukowego z Holandii na temat skuteczności szwu przezbrzusznego zakładanego metodą laparotomii w odniesieniu do istniejących czynników ryzyka. Było to retrospektywne badanie kohortowe obejmujące 87 kobiet, u których wykonano szew przezbrzuszny metodą laparotomii (czyli metodą tradycyjną) w pierwszym i wczesnym drugim trymestrze ciąży, w okresie ostatnich 20 lat.
Przeżywalność płodów wyniosła 92%, a mediana wieku ciążowego w chwili porodu wyniosła 37,3 tygodnia. Aż 92% porodów odbyło się po 34. tygodniu ciąży. Wyniki pokazały, że skuteczność szwu przezbrzusznego była niezależna od długości szyjki macicy przed zabiegiem, odległości szwu od ujścia zewnętrznego szyjki, wieku ciążowego przy poprzednich porodach przedwczesnych oraz dodatkowego stosowania progesteronu.
Podsumowując, szew przezbrzuszny stanowi skuteczną i bezpieczną metodę leczenia niewydolności cieśniowo-szyjkowej, pozwalającą znacząco zmniejszyć ryzyko skrajnie wczesnych porodów przedwczesnych i zwiększyć szanse na donoszenie ciąży.
Przeprowadzono przegląd systematyczny i metaanalizę 43 badań, w tym badań kontrolowanych i obserwacyjnych, dotyczących skuteczności laparoskopowego i otwartego TAC u pacjentek z niewydolnością cieśniowo-szyjkową.
Wyniki wykazały, że zarówno TAC, jak i laparoskopowy cerclage zwiększają średni wiek ciążowy przy porodzie o około 12–15 tygodni, z poprawą przeżywalności płodów i zmniejszeniem liczby porodów przed 24. tygodniem ciąży.
- © 2025
- niewydolnoscszyjki.pl